Krótka historia K1:

Kick-boxing, także kick boxing – dyscyplina sportowa (sport walki), w której walczy się stosując zarówno bokserskie ciosy pięścią, jak i kopnięcia. Sport rozwijający w sposób holistyczny umiejętności fizyczne takie jak: siła, szybkość, wytrzymałość, gibkość, poczucie rytmu. Dodatkowo rozwijający cechy psychiczne m.in.: panowanie nad stresem, poczucie własnej wartości, czy pewność siebie.

Słowo kick oznacza po angielsku "kopnięcie" lub "kopać", boxing oznacza "boks".

W większości języków stosuje się angielską nazwę "kickboxing" (zwykle dostosowaną fonetycznie i ortograficznie do danego języka) na określenie ogółu dyscyplin sportowych, w których walczy się głównie za pomocą kopnięć oraz ciosów bokserskich (we Francji w tym znaczeniu używa się określenia boxe pieds-poings). Jest to jednak uproszczenie, gdyż sporty walki takie jak boks tajski, chińskie sanshou, savate, boks birmański, a także niektóre odmiany taekwondo (głównie ITF) i karate, mimo że wykazują wiele cech wspólnych z kickboxingiem, a ich przedstawiciele startują również w turniejach tej dyscypliny, są w gruncie rzeczy odrębnymi sportami walki.

W ścisłym znaczeniu tego słowa określenie "kickboxing" odnosi się do dyscyplin rozwiniętych przez Japończyków (kick-boxing japoński) i przez Amerykanów (kick-boxing amerykański) w latach 60. i 70. XX wieku. Na określenie amerykańskiego kick-boxingu używa się też nazwy full-contact karate lub w skrócie "full contact".

Stopnie szkoleniowe w kick-boxingu

Stopnie szkoleniowe w kick-boxingu dzielą się na:

• uczniowskie
• mistrzowskie

Stopnie uczniowskie

• 10. biały pas
• 9. biały pas z żółtym zakończeniem pasa
• 8. żółty pas
• 7. żółty pas z pomarańczowym zakończeniem pasa
• 6. pomarańczowy pas
• 5. zielony pas
• 4. niebieski pas
• 3. brązowy pas z niebieskim zakończeniem pasa
• 2. brązowy pas
• 1. brązowy pas z czarnym zakończeniem pasa

Stopnie mistrzowskie

• czarny pas